به گزارش مجله خبری نگار، نتایج این مطالعه که در مجله Nature منتشر شده است، به حفظ بیشتر این گونهها کمک میکند و مهمتر از آن، درک ما از تفاوت بین انسان و میمونها را گسترش میدهد.
ژنوم مجموعه کاملی از دستورالعملهای DNA است که در یک سلول یافت میشود، که به معنای توالی یابی آن و شناسایی هویت و آرایش بلوکهای سازنده در هر مولکول DNA است و پس از اینکه دانشمندان موفق به توالی یابی ژنوم انسان در سال ۲۰۰۱ شدند، مستقیما به ژنوم میمونهای بزرگ، به عنوان نزدیکترین اجداد ما روی آوردند.
به گفته پروفسور کاترینا ماکووا از دانشگاه پنسیلوانیا، که به مدت ۲۵ سال روی سنتز توالی ژنتیکی کامل میمونها کار کرده است، درک ژنوم میمونهای غیر انسانی نه تنها برای مطالعه تکامل مفید است. به عنوان مثال، پزشکی فوایدی دارد، زیرا دانشمندان تغییرات DNA میمونها را مطالعه میکنند که آنها را در برابر بیماریهای خاصی مانند ایدز مقاومتر میکند.
او گفت که بخشهایی از ژنوم میمونها قبلا رمزگشایی شده بود، اما هیچ قادر به سنتز توالی کامل هیچ گونهای نبود. در مطالعه جدید، ماکووا و همکارانش از روشها و الگوریتمهای پیچیدهای استفاده کردند که اجازه میداد بخشهای طولانی در یک توالی پیوسته گروه بندی شوند که از یک انتهای هر کروموزوم شروع میشود و به انتهای دیگر ختم میشود.
با استفاده از این روش ها، محققان ژنوم شش گونه را رمزگشایی کردند: شامپانزه ها، بونوبوها، گوریل ها، اورانگوتانهای بورنئو، اورانگوتانهای سوماترا و سیامانگ (نوعی گیبون).
۷۷۰-۱۴۸۲ ژن بالقوه جدید در هر یک از انواع ذکر شده و همچنین ساختارهای DNA غیرمعمول شناسایی شده در مناطقی که قبلا غیرقابل دفاع بودند، شناسایی شدند.
این یافتهها به ویژه برای تجزیه و تحلیل تنوع ژنتیکی گونههای در معرض خطر مهم هستند: هر شش گونه مورد مطالعه در معرض تهدید هستند. در آینده، این دادهها میتواند به شناسایی ژنهای حیاتی برای بقای یک گونه کمک کند.
دادههای جمع آوری شده توسط ماکووا و تیمش اکنون در دسترس دانشمندان سراسر جهان است. هنریک کاسمن، زیست شناس مولکولی، از دانشگاه هایدلبرگ، گفت: "ما اکنون بهترین ژنومهای موجود برای میمونهای بزرگ را داریم که مرجع مهمی برای مطالعات آینده است.